דער ייִדישער וועלט־קאָנגרעס האַלט דאָס אָפּהיטן פֿון דער ייִדישער שפּראַך און אירע גײַסטיקע ווערטן פֿאַרן וויכטיקסטן באַשטאַנדטייל פֿון דער באַנײַונג פֿונעם ייִדישן לעבן אין אייראָפּע נאָכן חורבן. אין משך פֿון לכל־הפּחות 800 יאָר האָט ייִדיש געדינט אַלס אומגאַנג־שפּראך פֿון דער מערהײט אייראָפּעיִשע ייִדן. פֿאַר דער צווייטער וועלט־מלחמה האָט זיך די ייִדישע קולטור צעבליט איבער דער וועלט מיט איר אייגנטימלעכן פֿאָלקלאָר, ליטעראַטור, מוזיק, טעאַטער, קינאָ און מאַסן־מעדיאַ.

כּדי איבערצוגעבן די ווערטן די קומענדיקע דורות, האָט דער ייִדישער וועלט־קאָנגרעס געגרינדעט אַן אינטערנאַציאָנאַלן צענטער פֿאַר ייִדישער שפּראַך און קולטור אין ווילנע. אין פֿאַרלויף פֿון יאָרהונדערטער איז ווילנע געווען צווישן די וויכטיקסטע ייִדיש־צענטערס פֿון אייראָפּע, האָבנדיק אַ היפּשע גײַסטיקע השפּעה אויפן גאַנצן וועלט־ייִדנטום. מע פֿלעגט זי רופֿן "ירושלים דליטא", "די צפֿונדיקע ירושלים." דערנענטערנדיק דעם ברייטן עולם צו דער ייִדישער קולטור, אָרגאַניזירט דער ייִדיש־צענטער סעמינאַרן, לעקציעס, וואַרשטאַטן, עקסקורסיעס אאַ"וו אין דער הויפּטשטאָט פֿון ליטע און אין אַנדערע שטעט איבער דער וועלט.